Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quorum altera prosunt, nocent altera. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Eam stabilem appellas.
Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Itaque ab his ordiamur.
De illis, cum volemus. In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate. In schola desinis. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.
Proclivi currit oratio. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Ac tamen hic mallet non dolere.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Bonum liberi: misera orbitas. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? An tu me de L. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Eaedem res maneant alio modo. Cur, nisi quod turpis oratio est? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.