Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ubi ut eam caperet aut quando? Tubulo putas dicere? Duo Reges: constructio interrete. De hominibus dici non necesse est. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Bork Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Paria sunt igitur. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Id mihi magnum videtur. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Erit enim mecum, si tecum erit. Audeo dicere, inquit. Nihil ad rem! Ne sit sane;

Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; An hoc usque quaque, aliter in vita? Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Verum hoc idem saepe faciamus. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Tubulo putas dicere?

Bestiarum vero nullum iudicium puto. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Scisse enim te quis coarguere possit? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Sit sane ista voluptas. Recte dicis; At iam decimum annum in spelunca iacet. Ita prorsus, inquam; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Bork Illud non continuo, ut aeque incontentae. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Ea possunt paria non esse. Tanta vis admonitionis inest in locis; Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Hoc non est positum in nostra actione. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Nihil illinc huc pervenit. Esse enim, nisi eris, non potes. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit?

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quid censes in Latino fore? Si longus, levis; Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Eaedem res maneant alio modo. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Bonum integritas corporis: misera debilitas. Itaque his sapiens semper vacabit. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Sed residamus, inquit, si placet.

Prave, nequiter, turpiter cenabat; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Idemne, quod iucunde? Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?