Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Duo Reges: constructio interrete.

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quae duo sunt, unum facit. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

An nisi populari fama? Ut id aliis narrare gestiant? Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.

Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Maximus dolor, inquit, brevis est. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Bork Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Primum quid tu dicis breve?

Explanetur igitur. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Non semper, inquam; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Eaedem res maneant alio modo. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.